Je manuscript ligt naast je. Je hebt het alvast ingebonden. Vorige week heb je het voor het laatst overlezen en er de laatste tik- en spelfoutjes uitgehaald. Voor je liggen enkele A4’t jes met begeleidende uitleg. In de brieven leg je uit waarom jouw manuscript in het fonds van de uitgeverij past en waarom jouw verhaal actueel en vernieuwend is. Ook heb je een synopsis van het verhaal en een uitleg over de thematiek toegevoegd. Je wil een goede indruk maken op de uitgeverij. Met trillende handen steek je al die papieren in een grote envelop, die je naar het postkantoor brengt.
Jouw taak als auteur zit er nu op. Maar wat gebeurt er aan de andere kant?
In de uitgeverij belandt jouw manuscript op een stapel ongevraagde manuscripten, die in het redactiejargon de ‘slush* pile’ genoemd wordt. Hoe groot die stapel precies is, hangt af van uitgeverij tot uitgeverij, maar in een grote uitgeverij kan dat al snel gaan om twee stapels van een meter hoog.
De redacteur bekijkt die stapel met argwaan. Hij weet dat circa achtennegentig procent ervan binnen de tien minuten terug in de envelop verdwijnt met een standaard afwijzende brief: ‘We hebben (de eerste bladzijde van) uw manuscript met veel interesse gelezen, maar helaas past het niet binnen ons fonds. Alsnog veel succes gewenst met uw schrijfcarrière.’
Bovenaan de stapel liggen enkele manuscripten waarop rode post-its geplakt zijn, die om voorrang schreeuwen. Ze zijn geschreven door familieleden van collega’s, door vrienden van de uitgever, door buren van een auteur enz. De uitgever probeert zijn sceptische kijk te milderen: deze manuscripten wil hij goed vinden. De auteurs ervan stel je namelijk niet tevreden met een afwijzende brief: dezelfde boodschap moet dan tactvol in een persoonlijk gesprek gebracht worden.
Af en toe leest de redacteur een veelbelovende synopsis: het verhaal lijkt goed in elkaar te zitten en ook de schrijfstijl van de auteur is vlot. Maar ook dan zijn er nog talrijke factoren die een publicatie in de weg kunnen staan. Is het onderwerp wel verkoopbaar? Zijn mensen nog steeds geïnteresseerd in uitgebluste leraren? Is de familieroman eigenlijk nog actueel? Kun je een marketingstrategie bedenken om dit boek aan de man te brengen? En wat met de auteur zelf? Kan hij een mediafenomeen worden?
Doorgaans worden slechts één à twee procent van de ingestuurde manuscripten gepubliceerd. De meerderheid van de manuscripten wordt terecht afgewezen. Maar wat als jouw manuscript geweigerd wordt wegens een gebrek aan commerciële mogelijkheden? Wat als jouw manuscript op de njet-stapel belandt doordat de redacteur die dag toevallig slechtgehumeurd was? Wat als jouw manuscript het niet haalt omdat je geen connecties hebt in de literaire wereld?
Het romantische beeld van de uitgeverij komt door deze verhalen uit de redactiewereld onder druk te staan. De gedachte dat waardevol talent per definitie wordt uitgegeven, lijkt niet helemaal te kloppen en “goed geschreven” is niet altijd goed genoeg.
(Lees ook dit artikel dat inhoudelijk grosso modo met mijn verhaal overlapt).
Bron afbeelding: The Steve Laube Agency
* Van Dale: ‘gezwijmel’, ‘leuterpraat’, ‘slijk’, ‘sneeuwbrij’ (ook wel ‘prut’ volgens Interglot)…
Juli 9, 2014 at 2:41 pm
Tja, ik vrees dat we vreemd zouden opkijken als we zouden weten hoe commercieel het er eigenlijk aan toe gaat in uitgeverijen… In het boek ‘Het ABC van de literaire uitgeverij’ van Joost Nijsen (van uitgeverij Podium) vind je hierover ook veel interessante informatie.
Juli 12, 2014 at 6:34 am
Oh dat boek ken ik niet. Heb je het al gelezen? ‘k Ben er nu wel benieuwd naar. Hopelijk komt het een beetje overeen met wat ik hier verkondig! Ik schrok eigenlijk wel toen ik al die informatie te horen kreeg, ook al hadden mensen me al gewaarschuwd voor een te romantisch beeld op de literaire sector: Een uitgeverij is gewoon een bedrijf.
Juli 15, 2014 at 2:41 pm
Ja, ik heb het al gelezen. Het leest vlot en komt helemaal overeen met wat je schrijft! Meer info hier: http://www.cuttingedge.be/boekenstrips/joost-nijsen-abc-van-de-literaire-uitgeverij
Juli 9, 2014 at 4:32 pm
Als ik goed begrijp was het tactisch gezien dus een meesterzet om die redactiecursus te gaan volgen: medestudenten (= toekomstige redacteurs) toevoegen op LinkedIn en jouw manuscript zal op zijn minst een rode sticker krijgen. 🙂 (Of zelf redacteur worden en nog verder infiltreren “in het milieu”, natuurlijk.)
Juli 12, 2014 at 6:38 am
Ik heb de cursus eigenlijk vooral gevolgd om een alternatief te hebben voor het schrijven – meer toekomstmogelijkheden. Ik had ergens wel gehoopt dat ik wat informatie voor bij het schrijven zou krijgen en wat bleek: ik kreeg nog meer dan gehoopt! Niet alleen leerde ik hoe je best een manuscript aanbiedt, maar ook vertalen kwam aan bod! En die contacten op LinkedIn, die moet ik nog zoeken..
Juli 9, 2014 at 5:00 pm
“Zijn mensen nog steeds geïnteresseerd in uitgebluste leraren?” Dat klinkt als ‘Nachttrein naar Lissabon’ 😀
Juli 12, 2014 at 6:26 am
Of als ‘Stoner’ of als ‘De gouden vlieger’ 🙂 Heb je ‘Nachttrein naar Lissabon’ gelezen? Wat vond je ervan? Het staat nog ergens op mijn leeslijstje!
Juli 12, 2014 at 10:18 am
Een leraar klassieke talen ontmoet een Portugese vrouw, raakt gefascineerd door de klank van de taal en vertrekt halsoverkop naar Lissabon, waar alle mogelijke levensvragen komen bovendrijven… Ik heb het met veel plezier gelezen 🙂 Alleen de fragmenten uit het boek dat Gregorius (de hoofdpersoon) aan het vertalen was waren er voor mij op sommige momenten een beetje te veel aan, maar ook daar staat heel wat moois in.
Juli 9, 2014 at 8:58 pm
Ik kan je alleen maar veel succes wensen en al gaat de weg niet altijd over rozen.1 ding nooit vergeten.Niet en nooit opgeven
Juli 12, 2014 at 6:59 am
Dank je wel! Ik sta nog maar aan het begin van de weg en denk gelukkig nog helemaal niet aan opgeven 🙂
Juli 10, 2014 at 11:05 am
Ik heb ook een boek geschreven en tracht het liever bij een self-publisher uit te geven en dan alles in eigen handen nemen (de verkoop,..). Ik ben namelijk nog maar 13 en dan denk ik dat de kans nog minder groot is dat ze mijn boek ‘goed’ genoeg gaan vinden. Wel handig om dit over de uitgeverijen te weten =)
Juli 12, 2014 at 7:02 am
Wauw, knap dat je zo jong al een boek geschreven hebt! Je kunt ook altijd eerst proberen om het naar een uitgeverij te sturen. De kansen zijn niet groot, maar ik denk niet dat je er iets bij te verliezen hebt. Het lijkt me namelijk toch ook niet eenvoudig hoor om de verkoop en zo zelf te regelen! Ik wens je in elk geval veel succes ermee 🙂
PS: Antwoord op jouw mail volgt later!
Juli 14, 2014 at 11:19 am
..Ik ben van plan vandaag eens te beginnen om mijn boek opnieuw na te checken op spelfouten. Ik heb het al eens laten lezen door een leerkracht en ze zei dat er een aantal fouten in mijn tijdlijn zaten. M’n boek is niet zo lang, dus verbeteren maar! En over dat verkoop helemaal alleen regelen; iemand heeft me een self-publisher toegewezen. Daar kan je aantallen drukken zoveel er bestelt wordt. Dus niet per se 1000 in één keer.
Oké, ik hou mijn maillbox in de gaten!